Boston - I think I like it
Door: Anne van der Leun
Blijf op de hoogte en volg Anne
26 Februari 2014 | Verenigde Staten, Cambridge
Hee allemaal,
Tijd voor een kleine update van mijn dagelijks leven in Boston. Niet dat er in dat dagelijks leven nou echt veel bijzonders is gebeurd (even goede vrienden als je hier stopt met lezen!), maar dan zijn jullie weer een klein beetje op de hoogte van m’n doen en laten.
Ten eerste: gelukkig Chinees Nieuwjaar! Niet dat ik dat gevierd heb, maar mijn Chinese vrienden (over de betekenis van 'vriend' kan gediscussieerd worden, maar in de huidige context vind ik het geoorloofd om Chinezen waar je mee samenwoont of af en toe luncht als zodanig te betitelen) natuurlijk wel! Ik hoop dat jullie er net zo van hebben genoten als ik :)
Zoals gezegd, alles gaat hier z’n gangetje. Stage begint wel leuker te worden, ondanks wat opstartprobleempjes. Het woord gemiddeld lijkt hier niet te betstaan, in eerste instantie wordt er van je verwacht dat je niks kunt, als die verwachting niet blijkt de kloppen dat je briljant bent. In het kader van ‘laat maar eens zien wat je in je mars hebt’ werd ik na 1 week op het matje geroepen bij m’n professor om uit te tekenen hoe ik dacht mijn eigen project te gaan opzetten. Ehm.. Goeie vraag..? Of ik die test doorstaan heb weet niemand, en of m’n ego dat wil weten betwijfel ik ten zeerste..
Maar mijn eigen miniproject dus, dat is natuurlijk wel weer leuk, en geeft me bijna het idee dat ik langzaamaan de status van labslaaf aan het ontgroeien ben (reken jezelf maar rijk, ik krijg nog steeds vergoeding laat staan dat ik betaald word). De boel in m’n eentje vanaf 0 opzetten is wel pittig en kost vooral veel tijd (ik heb al zo lekker veel geduld, begin er nu al aan te twijfelen of ik überhaupt iets voor elkaar krijg in die 8 maanden ;)), iemand die je gewoon vertelt wat je moet doen heeft ook zo z’n voordelen. Mijn begeleider is gelukkig echt fantastisch, zie hem wel weinig want hij werkt de meeste tijd in een ander gebouw. Verder heb ik het goed naar m’n zin op het lab, ondanks dat er niet al te veel gedold wordt (het kan ook niet overal feest zijn, hier wordt tenminste gewerkt) en ik de helft van de tijd als laatste naar huis ga omdat er nogal wat mama’s rondlopen die hun kids van het kinderdagverblijf moeten halen. Wat tof is dat ik ben begonnen met een cursus aan Harvard, heb de komende maanden een paar uur per week les aan de Medical School. Leuk ter afwisseling, en het tempo ligt super hoog omdat ik me moet meten met een paar 'genie-in-de-dop' graduate students.
M’n huis is echt geweldig, met z’n 20 inwoners is er altijd wel iets te beleven. Officieel een degelijk burgerhuis met hardwerkend onderzoekers, maar in werkelijkheid gewoon een veredeld studentenhuis. Het huis zelf is er wel een met gebruiksaanwijzing. Zo bestaat het risico dat het brandalarm af gaat wanneer je te enthousiast je water kookt, waardoor we gedwongen zijn om met de deur open eten te koken, echt een pretje als het buiten -15 is. Heeft ook zo z’n charmes :) Het heeft hier aardig gesneeuwd de afgelopen weken. Sneeuwval wordt hier beschouwd als een gevaar voor de samenleving, met als gevolg dat alle scholen dicht gaan en de meeste mensen het wel uit hun hoofd laten om naar het werk te komen. Ik ben de afgelopen weekenden Boston uit geweest voor wat sneeuwpret, langlaufen, en snowtuben. Ik hoop het spectaculariteitslevel (nieuw woord voor van Dale?) langzaamaan op te bouwen, met een beetje geluk zit er nog een weekendje snowboarden in. Maar niks zo veranderlijk als het weer hier, het kwik schoot de afgelopen dagen opeens van -8 naar +10 dus het heeft helaas enorm gedooid, inclusief vogels die dachten dat het lente werd (en nu waarschijnlijk massaal doodvriezen aangezien het sinds vandaag weer 5 tot 10 graden onder 0 is).
Moraal van dit veel te lange verhaal is dat het goed met me gaat en dat ik het hier prima naar m’n zin heb, enorm veel leuke mensen ontmoet, en vooral aan het genieten ben van de vele social events hier. Ook qua sport ben ik mijn horizon aan het verbreden (waar kan dat beter dan in het land van de hamburgers, milkshakes en XXL koffie): ben aan het boksen, heb braaf de superbowl gekeken (naar zeggen de saaiste superbowl ooit, maar ik snap nu in ieder geval de belangrijkste regels (lees: puntentelling)), aan ijshockey valt niet te ontkomen, en een live NBA wedstrijd van de Celtics staat op de planning :)
Ik laat het hierbij, volgende keer hopelijk een spectaculaire update met verhalen over toffe sportevenementen, New York, snowboarden, hikes of wat er ook op m’n pad gaat komen ;)
xx Anne
Tijd voor een kleine update van mijn dagelijks leven in Boston. Niet dat er in dat dagelijks leven nou echt veel bijzonders is gebeurd (even goede vrienden als je hier stopt met lezen!), maar dan zijn jullie weer een klein beetje op de hoogte van m’n doen en laten.
Ten eerste: gelukkig Chinees Nieuwjaar! Niet dat ik dat gevierd heb, maar mijn Chinese vrienden (over de betekenis van 'vriend' kan gediscussieerd worden, maar in de huidige context vind ik het geoorloofd om Chinezen waar je mee samenwoont of af en toe luncht als zodanig te betitelen) natuurlijk wel! Ik hoop dat jullie er net zo van hebben genoten als ik :)
Zoals gezegd, alles gaat hier z’n gangetje. Stage begint wel leuker te worden, ondanks wat opstartprobleempjes. Het woord gemiddeld lijkt hier niet te betstaan, in eerste instantie wordt er van je verwacht dat je niks kunt, als die verwachting niet blijkt de kloppen dat je briljant bent. In het kader van ‘laat maar eens zien wat je in je mars hebt’ werd ik na 1 week op het matje geroepen bij m’n professor om uit te tekenen hoe ik dacht mijn eigen project te gaan opzetten. Ehm.. Goeie vraag..? Of ik die test doorstaan heb weet niemand, en of m’n ego dat wil weten betwijfel ik ten zeerste..
Maar mijn eigen miniproject dus, dat is natuurlijk wel weer leuk, en geeft me bijna het idee dat ik langzaamaan de status van labslaaf aan het ontgroeien ben (reken jezelf maar rijk, ik krijg nog steeds vergoeding laat staan dat ik betaald word). De boel in m’n eentje vanaf 0 opzetten is wel pittig en kost vooral veel tijd (ik heb al zo lekker veel geduld, begin er nu al aan te twijfelen of ik überhaupt iets voor elkaar krijg in die 8 maanden ;)), iemand die je gewoon vertelt wat je moet doen heeft ook zo z’n voordelen. Mijn begeleider is gelukkig echt fantastisch, zie hem wel weinig want hij werkt de meeste tijd in een ander gebouw. Verder heb ik het goed naar m’n zin op het lab, ondanks dat er niet al te veel gedold wordt (het kan ook niet overal feest zijn, hier wordt tenminste gewerkt) en ik de helft van de tijd als laatste naar huis ga omdat er nogal wat mama’s rondlopen die hun kids van het kinderdagverblijf moeten halen. Wat tof is dat ik ben begonnen met een cursus aan Harvard, heb de komende maanden een paar uur per week les aan de Medical School. Leuk ter afwisseling, en het tempo ligt super hoog omdat ik me moet meten met een paar 'genie-in-de-dop' graduate students.
M’n huis is echt geweldig, met z’n 20 inwoners is er altijd wel iets te beleven. Officieel een degelijk burgerhuis met hardwerkend onderzoekers, maar in werkelijkheid gewoon een veredeld studentenhuis. Het huis zelf is er wel een met gebruiksaanwijzing. Zo bestaat het risico dat het brandalarm af gaat wanneer je te enthousiast je water kookt, waardoor we gedwongen zijn om met de deur open eten te koken, echt een pretje als het buiten -15 is. Heeft ook zo z’n charmes :) Het heeft hier aardig gesneeuwd de afgelopen weken. Sneeuwval wordt hier beschouwd als een gevaar voor de samenleving, met als gevolg dat alle scholen dicht gaan en de meeste mensen het wel uit hun hoofd laten om naar het werk te komen. Ik ben de afgelopen weekenden Boston uit geweest voor wat sneeuwpret, langlaufen, en snowtuben. Ik hoop het spectaculariteitslevel (nieuw woord voor van Dale?) langzaamaan op te bouwen, met een beetje geluk zit er nog een weekendje snowboarden in. Maar niks zo veranderlijk als het weer hier, het kwik schoot de afgelopen dagen opeens van -8 naar +10 dus het heeft helaas enorm gedooid, inclusief vogels die dachten dat het lente werd (en nu waarschijnlijk massaal doodvriezen aangezien het sinds vandaag weer 5 tot 10 graden onder 0 is).
Moraal van dit veel te lange verhaal is dat het goed met me gaat en dat ik het hier prima naar m’n zin heb, enorm veel leuke mensen ontmoet, en vooral aan het genieten ben van de vele social events hier. Ook qua sport ben ik mijn horizon aan het verbreden (waar kan dat beter dan in het land van de hamburgers, milkshakes en XXL koffie): ben aan het boksen, heb braaf de superbowl gekeken (naar zeggen de saaiste superbowl ooit, maar ik snap nu in ieder geval de belangrijkste regels (lees: puntentelling)), aan ijshockey valt niet te ontkomen, en een live NBA wedstrijd van de Celtics staat op de planning :)
Ik laat het hierbij, volgende keer hopelijk een spectaculaire update met verhalen over toffe sportevenementen, New York, snowboarden, hikes of wat er ook op m’n pad gaat komen ;)
xx Anne
-
02 April 2014 - 21:29
Peter Kemp:
Hoi Anne,
Leuk om weer eens iets van je lezen en dat je aardig je weg hebt gevonden in Boston.
Wij hebben bij AP ook niet stil gezeten we zijn druk in training voor de Marathon van Rotterdam waar we nu in de laatste twee makkelijke weken zitten, zondag nog een snelle 10km in Hilversum en dan maar wachten tot het 13 april wordt. Na Rotterdam een paar weekjes rust en dan gaan we met een kleine 30 man in training voor de marathon van Berlijn ik hoop hier mijn kwalificatie voor Boston 2016 te lopen < 3:30.
Maus start de 21e in Boston, misschien kom je hem tegen !!!
Ben jij nog iets aan het doen met hardlopen, toch stiekem de Boston marathon???
Ik lees het wel hoe het verder met je gaat.
Gr. Peter -
21 April 2014 - 21:09
Ton Van Der Leun:
Ik moest aan je denken, veroorzaakt door de publiciteit rondom de marathon van Bosten.
Ben je wezen kijken ?
Hoe is je engels inmiddels. als tweede taal al helemaal aanwezig ? En veramerikaniseeerd het al ?
Ik begreep dat je paps & mams in aantocht zijn !
Groet. Ton van der Leun
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley